Bir doktor, psikiyatrist veya klinik psikolog tarafından size travma sonrası stres bozukluğunuz olduğu söylendiyse travma sonrası neredeyse çoğu insanın yaşadığı tepkileriniz var demektir. Fakat tepkileriniz bir aydan uzun ve daha ağır düzeyde seyretmekteyse çok zorlu bir yaşam deneyimiyle karşılaştığınız anlamına gelir. Ağır bir ameliyat geçirdikten sonra ne kadar zamanınız olursa o durumla baş edebilmek adına kendinizi o kadar iyi hazırlarsınız. Fakat travmalar genellikle ani ve beklenmedik bir şekilde ortaya çıktığı için olanlarla ve sonrasında olabileceklerle başa çıkamayarak uzlaşamayabilirsiniz.

 

Travma sonrası stres bozukluğu tanısını aldıysanız kendinizi ‘’yetersiz’’ veya ‘’zihinsel olarak anormal’’ biri şeklinde hissedebilirsiniz. Bu süreçteki tepkileriniz nedeniyle karşınızdakiler tarafından değersiz sayılmaya ve kendinizin sizi zayıflatmasına izin vermemelisiniz. Çünkü travmaya doğru ya da yanlış olarak tepki vermek diye bir şey yoktur. Kendinize, niye sizinle aynı sorunu yaşayan kişilerin tepkilerinden daha sert ve yoğun belirtiler yaşadığınızı sorabilirsiniz. Travma, her kişiyi farklı yönlerden etkilemektedir. Bunun sebebi her kişinin travmayı kendi duyguları ve gözlemleriyle deneyimlemesinden kaynaklanmaktadır. Travmada en sık yaşanan tepkiler; uykusuzluk, tekrarlayan üzücü rüyalar, travma anına geri dönmeler, konsantrasyon güçlüğü, sinirlilik ve öfke patlamaları, kaçınma davranışları, abartılı irkilme reaksiyonu ve travmanızı hatırlatan durumlara karşılık verdiğiniz bedensel değişimlerdir. Açıklanan tüm belirtileri yaşıyorsanız sizi rahatsız eden çok güçlü travma deneyimine sahip olduğunuzu ve travma etkisinden kurtulmak için atabilecek birçok adıma sahip olduğunuzu bilin.

 

Travma sonrasında iyileşmenin ne kadar sürede olacağı hakkında belirli bir kural yoktur. Ancak iyileşmenin hangi evresinde olursanız olun uzun ve sancılı bir süreç geçirebilirsiniz. İyileşmenin amacı da o sancılı durumun içinde sıkışıp kalmak değil; travmanın hayatımızı kontrol ediyormuş gibi hissettirmeyecek hale gelene kadar üzerinde çalışıp sistemimizi serbest bırakmasıdır. Hiç kimse fiziksel ve duygusal olarak acı deneyimlemek istemez. Ümitsizlik ve kedere rağmen azmetmeniz, iyileşmeniz için acınızı ve kederinizi deneyimlemenize yardımcı olacaktır. Yaşadığınız problemleri aşmada sıklıkla eşiniz, aile üyeleriniz ve çevreniz derin etkiler hissedebilir. Eğer travmaya bağlı yaşadığınız psikolojik dalgalanmaları anlayamıyorsanız doğal bir süreç yaşadığınızı ve zayıf olmadığınızı bilmek çevrenize karşı bir rahatlama yaratacaktır. Duygu ve düşüncelerinizi açık bir şekilde yakınlarınızla paylaşmanız ve travmayı hatırlatan faaliyet ve durumlarla adım adım yüzleşmeyi öğrenmeniz, yoğun duygularınızın yaşamınızı kontrol etmesine engel olacaktır.